Hej, witajcie po tygodniowej przerwie. Nadal nie umiem sobie poradzić ze szkołą i blogiem. Z jednej strony jestem w drugiej klasie liceum i mam pełno sprawdzianów lub kartkówek, oprócz szkoły jeszcze mam korki z chemii rozszerzonej i matematyki rozszerzonej (jakby co to jestem na humanie) a z drugiej strony mam ten blog i czuję ogromną odpowiedzialność, żeby ciągle wstawiać nowe posty i przede wszystkim żeby były dobre a tak naprawdę ciągle robię coś związanego z nauką, w której idzie mi coraz gorzej. Kiedy mam chwilę wolnego to chcę wtedy odpocząć i nie myślę o blogu, który stał się tak naprawdę moją pasją, bo to serio polubiłam. Lubię pisać nowe posty, choć są one nudne, źle napisane gramatycznie i interpunkcja u mnie leży i kwiczy, ale to naprawdę lubię. Lubię patrzeć jak rosną mi wyświetlenia, bo widzę, że nie tylko moja mama czyta mojego bloga :D


Piszę ogólnie ten post, bo wiem, że dużo osób ma tak jak ja. Naprawdę podziwiam osoby, które są świetne w szkole i co 2 dni dodają posta na bloga. Jak oni sobie dają radę?? Ja na poniedziałek mam 2 kartkówki (z czego jedną poprawkową, bo oblałam ją całkowicie) i odpowiedź ustną, we wtorek sprawdzian z polskiego a w czwartek sprawdzian z historii. A i jeszcze jutro muszę napisać sprawdzian z chemii a za tydzień kolejny :) I jeszcze muszę matematykę odrobić i przeczytać lekturę, której przeczytałam dopiero 3 strony. I wtedy zadaję sobie pytanie: "Po co ja to w ogóle robię? Jaki jest tego sens? Przecież ja się tylko zamęczę" To prawda. To nie ma większego sensu. Oceny w szkole wcale nie są miernikiem naszej wiedzy. I właśnie przez to powinniśmy poszukać czgoś co sprawia nam przyjemność. Poszukać własnego szczęścia.


Ja zaczynam trochę zmieniać swoje nastawienie. Szkoła nie jest najważniejsza. Matura jest ale sama szkoła niezbyt. Nie daje nam szczęścia. Natomiast daje nam sporo stresu i strachu. Co więc zrobić aby poczuć się lepiej? Znajdź pasję. Znajdź coś co lubisz robić. Coś co jak to będziesz robić to wyłączysz myślenie i porwą cię twoje emocje. Ja mam tak ze śpiewaniem. Nie obchodzi mnie nic dookoła. Tylko muzyka. To trochę taka terapia dla mózgu. Znaleźć szczęście nie jest łatwo. Wręcz przeciwnie, ale nie jest nieosiągalne. Otocz się osobami, które wywołują uśmiech na twojej twarzy i zapomnij o wszystkim co sprawia, że czujesz się źle, że czujesz się gorszy.